Κληρονομιά από ή χωρίς διαθήκη
Ι. Η εξ αδιαθέτου (χωρίς διαθήκη) κληρονομική διαδοχή
Στην κληρονομία εξ αδιαθέτου, δηλαδή όταν δεν υπάρχει διαθήκη, οι κληρονόμοι καλούνται κατά τάξεις.
Στην πρώτη τάξη καλούνται οι κατιόντες του κληρονομουμένου, δηλαδή τα τέκνα, οι εγγονοί κλπ. Ο πλησιέστερος απ’ αυτούς αποκλείει τον απώτερο της ίδιας ρίζας. Τα τέκνα κληρονομούν κατ’ ισομοιρία (άρθρο 1813 ΑΚ).
Στη δεύτερη τάξη καλούνται μαζί οι γονείς του κληρονομουμένου, οι αδελφοί, καθώς και τέκνα και εγγονοί αδελφών που έχουν πεθάνει πριν απ’ αυτόν. Οι γονείς και οι αδελφοί κληρονομούν κατ’ ισομοιρία και τα τέκνα ή οι εγγονοί αδελφών που έχουν πεθάνει πριν από τον κληρονομούμενο κληρονομούν κατά ρίζες. Διαδοχή κατά ρίζες σημαίνει ότι στη θέση κατιόντος που δεν ζει κατά την επαγωγή υπεισέρχονται οι κατιόντες που μέσω αυτού συνδέονται με συγγένεια με τον κληρονομούμενο. Τα τέκνα αδελφού του κληρονομουμένου που έχει πεθάνει πριν απ’ αυτόν αποκλείουν τους εγγονούς της ίδιας ρίζας (άρθρο 1814 ΑΚ).
Στην τρίτη τάξη καλούνται οι παππούδες και οι γιαγιάδες του κληρονομουμένου και από τους κατιόντες τους τα τέκνα και οι εγγονοί, αν κάποιος από αυτούς δεν ζει. Αν κατά την επαγωγή ζουν οι παππούδες και οι γιαγιάδες και των δύο γραμμών, κληρονομούν μόνο αυτοί κατ’ ισομοιρία. Αν κατά την επαγωγή δεν ζει ο παππούς ή η γιαγιά απ’ την πατρική ή τη μητρική γραμμή, στη θέση εκείνου που έχει πεθάνει υπεισέρχονται τα τέκνα και οι εγγονοί του (άρθρο 1815 ΑΚ).
Στην τέταρτη τάξη καλούνται οι προπαππούδες και οι προγιαγιάδες του κληρονομουμένου. Οι προπαππούδες και προγιαγιάδες που ζουν κατά το χρόνο της επαγωγής κληρονομούν κατ’ ισομοιρία ανεξάρτητα αν ανήκουν στην ίδια ή σε διάφορες γραμμές (άρθρο 1816 ΑΚ).
Εκείνος από τους συζύγους που επιζεί καλείται, ως κληρονόμος εξ αδιαθέτου, με τους συγγενείς της πρώτης τάξης στο τέταρτο και με τους συγγενείς των άλλων τάξεων στο μισό της κληρονομίας. Επιπλέον παίρνει ως εξαίρετο, ανεξάρτητα από την τάξη με την οποία καλείται, τα έπιπλα, σκεύη, ενδύματα και άλλα τέτοια οικιακά αντικείμενα που τα χρησιμοποιούσαν είτε μόνος εκείνος που επιζεί είτε και οι δυο σύζυγοι. Αν όμως υπάρχουν τέκνα του συζύγου που πέθανε, λαμβάνονται υπόψη οι ανάγκες και αυτών, εφ’ όσον το επιβάλλουν οι ειδικές περιστάσεις για λόγους επιείκειας (άρθρο 1820 ΑΚ).
Στην πέμπτη τάξη αν δεν υπάρχουν συγγενείς της πρώτης, της δεύτερης, της τρίτης και της τέταρτης τάξης, ο σύζυγος που επιζεί καλείται ως εξ αδιαθέτου κληρονόμος σε ολόκληρη την κληρονομία (άρθρο 1821 ΑΚ).
Στην έκτη τάξη αν κατά την επαγωγή της κληρονομίας δεν υπάρχει ούτε συγγενής από εκείνους που καλούνται κατά το νόμο, ούτε σύζυγος του κληρονομουμένου, ως εξ αδιαθέτου κληρονόμος καλείται το δημόσιο. (άρθρο 1824 ΑΚ)
ΙΙ. Η εκ διαθήκης κληρονομική διαδοχή
Οι κατιόντες (και αν δεν υπάρχουν, οι γονείς του κληρονομουμένου), καθώς και ο σύζυγος που επιζεί, οι οποίοι θα είχαν κληθεί ως εξ αδιαθέτου κληρονόμοι, έχουν δικαίωμα νόμιμης μοίρας στην κληρονομία, σε περίπτωση που υπάρχει διαθήκη που τους αποκλείει ή περιορίζει το νόμιμο δικαίωμα συμμετοχής τους σ’ αυτήν. Η νόμιμη μοίρα είναι το μισό της εξ αδιαθέτου μερίδας. Ο μεριδούχος κατά το ποσοστό αυτό μετέχει ως κληρονόμος (άρθρο 1825 ΑΚ). Είναι κληρονόμος στο ποσοστό που του αντιστοιχεί, το οποίο είναι το μισό από όσο θα έπαιρνε αν ο κληρονομούμενος δεν είχε αφήσει διαθήκη.
Κάθε περιορισμός του μεριδούχου από τη διαθήκη, όσο βαρύνει τη νόμιμη μοίρα, θεωρείται σαν να μην έχει γραφεί (άρθρο 1829 ΑΚ).
Ο υπολογισμός της νόμιμης μοίρας γίνεται με βάση την κατάσταση και την αξία της κληρονομίας κατά το χρόνο του θανάτου του κληρονομουμένου, αφού αφαιρεθούν τα χρέη και οι δαπάνες της κηδείας του και της απογραφής της κληρονομίας.
Στην κληρονομία προσθέτονται, με την αξία που είχαν κατά το χρόνο της παροχής, οτιδήποτε ο κληρονομούμενος παραχώρησε, όσο ζούσε, χωρίς αντάλλαγμα σε μεριδούχο είτε με δωρεά είτε με άλλο τρόπο και επίσης οποιαδήποτε δωρεά που ο κληρονομούμενος έκανε στα τελευταία δέκα χρόνια πριν από το θάνατό του, εκτός αν την επέβαλαν λόγοι ευπρέπειας ή ιδιαίτερο ηθικό καθήκον.
Για τον υπολογισμό της νόμιμης μοίρας των γονέων δεν συνυπολογίζεται ό,τι περιέρχεται ως εξαίρετο, στο σύζυγο που επιζεί (άρθρο 1831 ΑΚ) .
Η αγωγή του μεριδούχου προς απόδοση της νόμιμης μοίρας, κατά το ποσοστό της οποίας αυτός συντρέχει ως κληρονόμος, είναι η αγωγή περί κλήρου.
Από τη Σοφία Ι. Αντωνοπούλου