Οι ένορκες βεβαιώσεις και οι υπεύθυνες δηλώσεις στη διοικητική δίκη
Πολλές φορές συμβαίνει να χρησιμοποιούνται ως αποδεικτικά μέσα ενώπιον των δικαστηρίων ένορκες βεβαιώσεις ή υπεύθυνες δηλώσεις, οι οποίες δεν έχουν ληφθεί με τον από τον νόμο απαιτούμενο τρόπο. Στο παρόν κείμενο εξετάζουμε το κατά πόσον τα εν λόγω έγγραφα μπορούν να ληφθούν υπόψη κατά την εκδίκαση υποθέσεων στα Διοικητικά Δικαστήρια.
Από τις διατάξεις των άρθρων 147 παρ. 1, 150 παρ. 1 και 185 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, προκύπτει ότι οι μαρτυρικές καταθέσεις ενώπιον ειρηνοδίκη ή συμβολαιογράφου είναι αποδεικτικά μέσα τα οποία λαμβάνονται προαποδεικτικώς και όχι με το υπόμνημα μετά τη συζήτηση, από δε τις παραγράφους 2 και 3 του άρθρου 185 του Κ.Δ.Δ. προκύπτει ότι, κατά την ένορκη κατάθεση του μάρτυρα ο αντίδικος μπορεί να παρίσταται και να υποβάλλει ερωτήσεις(ΣτΕ1483/2010).
Για να μπορεί να ληφθεί νομίμως μία ένορκη βεβαίωση, θα πρέπει να τηρείται η προβλεπόμενη διαδικασία (ΣτΕ 691/2010), δηλαδή να κλητεύονται όλοι οι διάδικοι σε αυτήν δέκα (10) τουλάχιστον ημέρες πριν από την κατάθεση, η οποία κλήση πρέπει να αναφέρει το ένδικο βοήθημα ή μέσο που αφορά η κατάθεση, τον τόπο και την ημέρα διεξαγωγής, το ονοματεπώνυμο, το επάγγελμα και τη διεύθυνση κατοικίας του μάρτυρα καθώς και το θέμα της κατάθεσης. Η κλήση αυτή πρέπει να επιδοθεί στους λοιπούς διαδίκους από τον διάδικο που επιδιώκει τη λήψη της μαρτυρικής κατάθεσης. Επιπροσθέτως, ένορκη κατάθεση που προέρχεται από πρόσωπα τα οποία αποκλείεται να εξεταστούν ως μάρτυρες (κατά το άρθρο 183 παρ. 1 του ΚΔΔ, π.χ. συγγενείς του διαδίκου εξ αίματος ή εξ αγχιστείας έως και τον τρίτο βαθμό, σε ευθεία ή πλάγια γραμμή) ή για την οποία δεν έχουν τηρηθεί οι προβλεπόμενες διαδικαστικές προϋποθέσεις δεν είναι νόμιμο αποδεικτικό μέσο και δεν μπορεί να ληφθεί υπόψη.
Τέλος, οι προσκομιζόμενες από τους διαδίκους εξώδικες δηλώσεις, επιστολές ή βεβαιώσεις δεν είναι νόμιμα αποδεικτικά μέσα και δεν επιτρέπεται να ληφθούν νομίμως υπόψη, ούτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, γιατί αποτελούν μαρτυρίες, για τις οποίες δεν τηρήθηκαν οι απαιτούμενες από τον ΚΔΔ προϋποθέσεις για την εγκυρότητά τους. Αποτελούν όμως οι εν λόγω δηλώσεις ή βεβαιώσεις, νόμιμα αποδεικτικά μέσα, αν είναι προγενέστερες της προσφυγής και δεν έχουν συνταγεί ενόψει ή επ’ ευκαιρία της διοικητικής δίκης ή με σκοπό να χρησιμοποιηθούν στο πλαίσιο της δίκης αυτής ώστε να καταστούν στοιχεία του φακέλου της υπόθεσης (ΣΤΕ 4155/2012, 1327/2012, 1349/2011, 3042/2004).
Από την Εμμανουέλα Χατζηδάκη